Pakdil’in kalemini severim. Ustalığına diyecek söz elbette yok ama bir
de içten ki! Bir dostla dertleşiyormuş gibi hissediyorsunuz onu okurken. Kalbimin Üstünde Bir Avuç Güneş’te de aynı
hisleri yaşadım.
Bir tiyatro eseri olan bu kitabı bir solukta okudum. Hacimce
ince, muhteviyatça zengin..
En sevdiklerimden bir cümleyi sizlerle de paylaşıyor ve kitabı
okumanızı tavsiye ediyorum. J
·
‘’Niçin gök hâlâ üstümüze çökmemekte; insanlar
her gün ölü yemekte..’’ sf.16
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder